Περίεργα πράγματα συμβαίνουν γύρω μας και όλοι τελικά έχουν μια άμεση ή όχι εμπειρία. Μια φίλη μου λοιπόν αγοράζει ένα σπίτι με την μητέρα της. Άκουγε από την αρχή που μπήκε εκεί περίεργους θορύβους. Κάτι σαν κλάψιμο μωρού ή νιαούρισμα γάτας. Δεν μπορούσε να προσδιορίσει. Επειδή φοβόταν γέμισε το δωμάτιο της με σκόρδα, εικόνες κτλ. Η μητέρα της δεν άκουγε τίποτα, γιατί τα περιστατικά γίνονταν συνήθως βράδυ, ενώ η μαμά της κοιμάται πάντα με μάσκα ματιών και ωτοασπίδες. Μια βραδιά λοιπόν ακούει κάτι, κοιτάει προς την πόρτα και βλέπει τον έξω από δω να προσπαθεί να μπει στο δωμάτιό της. Όμως όλα τα αντικείμενα που είχε τον απομάκρυναν μέχρι που εξαφανίστηκε. Φυσικά κάνεις δεν την πίστεψε. Ένα άλλο καλοκαιρινό βράδυ προς ξημερώματα, η μαμά της έλειπε διακοπές και η φίλη μου ήταν μόνη και έβλεπε τηλεόραση. Ακούει έναν επαναλαμβανόμενο δυνατό θόρυβο να έρχεται από την κουζίνα. Πηγαίνει μέσα και βλέπει την σιδερένια σκαλωσιά να κοπανάει μια στο ψυγείο μια στον τοίχο… καταλαβαίνετε τι έπαθε. Περνάει λίγος καιρός, είναι σε μια καφετέρια και όπως παίζει με κάτι παιδάκια την πλησιάζει η μαμά τους και της λέει: εσύ δεν είσαι η τάδε,που γεννήθηκες τότε; ήξερε τα πάντα για αυτήν. Εγώ είμαι λέει η τάδε πνευματίστρια και εσύ είσαι η αδελφή ψυχή μου… το σπίτι σου λέει έχει κακή ενέργεια. Σαν να υπάρχει μια κατάρα… Δεν ήξερε τι να κάνει… γνωρίζει μια άλλη κοπελιά η φίλη μου που συμπτωματικά έμενε παλιά με την οικογένειά της στο σπίτι που τώρα μένει η φίλη μου. Όπως λοιπόν έπινε καφέ με την μαμά της φίλης της τη ρώτησε η φίλη μου γιατί έφυγαν από το σπίτι που εκείνη τώρα ζούσε. Της απάντησε πως πριν λίγα χρόνια σε εκείνο το σπίτι ζούσε μια οικογένεια με ένα μικρο παιδί που ο πατέρας του το είχε αποκεφαλίσει και ένα βράδυ ο σύζυγος της όπως πήγε να κοιμηθεί αφού έσβησε το φως, είδε στο κομοδίνο του μια σκιά. Ξανά ανοίγει το φως και βλέπει το κεφάλι ενός μωρού. Τρόμαξαν τόσο πολύ όλοι που αναγκάστηκαν να φύγουν. Αυτοί τα κατάφεραν. Η φίλη μου όμως λίγο δύσκολο, γιατί η μαμά της δεν πιστεύει τίποτα επειδή δεν έχει δει τίποτα…